Το ερώτημα των ‘πολλών εκατομμυρίων δολλαρίων’ είναι πότε μία εταιρεία – ζόμπι είναι πραγματικά απαξιωμένη και πότε χρειάζεται αναδιάρθωση (restructuring) ή ‘λουκέτο’. Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά έρχονται κυρίως από επιχειρηματίες και managers που εξειδικεύονται στο να δίνουν ζωή σε ‘εταιρίες ζομπι’.
Στην επιχειρηματική πρακτική, οι managers και τα venture capitals αναλαμβάνουν επιχειρήσεις χωρίς προοπτικές , πληρώνοντας μόνο τα χρέη τους και έπειτα διαμορφώνουν έναν στρατηγικό σχεδιασμό με στόχο να δώσουν βιωσιμότητα και κερδοφορία σε ορίζοντα 3-5 ετών.
Πως κινούνται τα Venture Capital funds και τα Distress funds
Κατ’ αρχήν όλα τα venture capital funds κάνουν εκτίμηση των παγίων στοιχείων και κατά πόσο είναι άμεσα ρευστοποιήσιμα. Αυτό γίνεται προκειμένου να εξασφαλίσουν την ‘γραμμή άμυνας’ τους , δηλαδή εάν δεν αποδώσει το πρόγραμμα διάσωσης, τι θα μπορούσαν να ρευστοποιήσουν για να μην χάσουν τα κεφάλαιά τους.
Στο δεύτερο στάδιο, παρακολουθούν την πορεία του τζίρου και των διαθεσίμων των εταιρειών ζόμπι τα τελευταία 5-10 χρόνια. Με τον τρόπο καταλαβαίνουν πως οι εταιρείες βρέθηκαν σε δυσχερή κατάσταση, από που χάνουν λεφτά και ποιες δραστηριότητες πρέπει να διακόψουν ή ποιες πρέπει να ενισχύσουν.
Στο τρίτο στάδιο, αφού έχουν διαμορφώσει την εικόνα της επιχείρησης καταστρώνουν τον επιχειρηματικό σχεδιασμό. Αυτό γίνεται κυρίως με management by objective (ΜΒΟ) δηλαδή με τον καθορισμό στόχων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα distress funds αναλαμβάνουν να ‘σπάσουν’ την επιχείρηση και είτε να δουλέψουν χωριστά τις επιμέρους επιχειρήσεις που θα προκύψουν είτε να πουλήσουν κάποιες απ’ αυτές.
Το πρόσφατο παράδειγμα του ομίλου Ελλάκτωρ
Ένα πρόσφατο παράδειγμα restructuring για το πως δρουν τα distress funds είναι η Ελλάκτωρ. Στην περίπτωση της Ελλάκτωρ, είχαμε μία επιχείρηση με πολλούς κλάδους δραστηριοποίησης, ζημιογόνες χρήσεις, χαμηλή ρευστότητα και τεράστιο δανεισμό. Η πορεία της Ελλάκτωρ, το 2018 ήταν κατευθείαν προς τον γκρεμό.
Η αλλαγή μετόχων και διοίκησης, αναδιάρθρωσε και τον όμιλο και τον τρόπο λειτουργίας. Κατ’ αρχήν εντόπισε κλάδους στους οποίους έχανε λεφτά ή είχαν αργές εισροές εσόδων. Εντόπισαν ευκαιρίες στην ‘πράσινη ανάπτυξη’ και αποφάσισαν να στραφούν προς αυτές για να έχουν και χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης. Πούλησαν θυγατρικές εταιρείες σε άλλους ομίλους και έβαλαν νέους στρατηγικούς συμμάχους (Motor Oil).
Aποτέλεσμα αυτών των κινήσεων είναι αφ’ ενός να έχει μειωθεί ο δανεισμός και ότι απόμεινε είναι πλήρως εξυπηρετούμενος. Ο όμιλος απέκτησε μία ρευστότητα που ξεπερνούσε τα 600 εκατ. ευρώ (τώρα έχει μειωθεί στα 500 εκατ. ευρώ) και προχώρησε σε πληρωμές προς τους μετόχους του προκειμένου να μειωθεί το κόστος επενδύσεων.
Επιπλέον με μεγάλη ρευστότητα (υπολογίζεται ότι μπορεί να αγοράσει πλειοψηφικά πακέτα σε όλες τις τεχνικές εταιρείες στο Χρηματιστήριο) και εξυγιασμένο τον όμιλο μπορει είτε να αναπτυχθεί σε συγκεκριμένους κλάδους είτε να εξαγοράσει είτε να πουληθεί ως όχημα με μεγάλη ρευστότητα.