
Σε μια γειτονιά, όπου υπάρχουν ακόμα τοίχοι που έχουν κρατήσει σαν φυλαχτό την πέτρα των προτέρων παλιών αθηναϊκών λατομείων και που σε πολλές περιπτώσεις διατηρεί σθεναρά το μωσαϊκό στα πατώματα, ενοικούν τελευταία ολοένα και περισσότερα σύγχρονα μαγειρεία και εστιατόρια.
Δεν είναι βέβαια ένα νέο γεγονός ότι η συγκεκριμένη γειτονιά συνδέεται άρρηκτα με τα καταστήματα εστίασης, μάλλον το αντίθετο. Περνώντας όμως μέσα από διάφορες εποχές ακμής και ύφεσης, μοιάζει και πάλι να αναδιαμορφώνει με νέα προ-οπτική. Συχνά με λακωνική διακόσμηση, στοιχεία και συνταγές με ελληνικότητα και μια διάχυτη χαλαρή διάθεση για παρέα, μοίρασμα νοστιμιάς και γεύσεων.
Πάμε λοιπόν μια βόλτα στους μεγάλους αριθμούς επί της Μεγάλου Αλεξάνδρου αλλά και τριγύρω, στα μικρά στενάκια και τους πεζόδρομους που την περιτριγυρίζουν, για να τα καλύψουμε.
Σεράμικο
Ξεκινάμε λοιπόν με το Σεράμικο… το αδερφάκι του Σέμπρικου που μπορεί να διατηρεί τη θεσσαλονικιώτικη γεύση με την οποία πολλοί το έχουμε γνωρίσει αλλά προσφάτως μεταγγίζει την ουσία του στην Αθήνα, στον Κεραμεικό και όπως καλά θα μαντέψατε επί της Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Στο χώρο του έχει παραμείνει ατόφια η πέτρα από τότε που ο χώρος αποτελούσε μέρος ενός παλιού λατομείου της περιοχής, όπως και το παλιό μωσαϊκό και μα`ί τα φρέσκα λουλούδια στα κεραμικά βάζα και τις κεραμικές λεπτομέρειες της Κατερίνας Λατούφη – τη δουλειά της οποίας έχουμε αγαπήσει επισκεπτόμενοι στο εργαστήριο της στο χωριό Μυρσίνη της Τήνου- δίνουν μια γηίνη υφή.
Οι μεζέδες του μοιράζονται στα πιάτα με το περιεχόμενο να μεταφέρει μεταξύ Φραγκομαχαλά, Σμύρνης αλλά και στην κουζίνα ενός έμπειρου σεφ. Στο ολοκαίνουργιο μενού του συμπορεύονται μεταξύ άλλων τα φασολάκια ψητά με ρομέσκο, ντοματίνια, φρέσκο κρεμμύδι και κάπαρη σκορδου, το chèvre ψητό με κομπόστα φρούτων και αμύγδαλο, οι κροκέτες με κόκορα κρασάτο, γραβιέρα & μαρμελάδα πιπεριά, χταπόδι ψητό με μελιτζανοσαλάτα, καραμελωμένο σύκο και σουσάμι μισο και ένα περιποιημένο αρμενοβίλ.
Meigma
Το “Meigma” είναι ένα ακόμα μεζεδοπωλείο νέας γενιάς στην ίδια γωνιά του Κεραμεικού και όπως φανερώνει και το όνομά του, ξεχωρίζει για τον δημιουργικό συνδυασμό γεύσεων καθώς η κουζίνα του εστιάζει στην ανάμειξη διαφορετικών γαστρονομικών παραδόσεων και αναμνήσεων δημιουργώντας γεύσεις και συνδυασμούς αναπάντεχους.
Η Μαρίνα Χρονά, γνωστή από το γευστικό Ρίνι δίπλα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας σερβίρει μικρά πιάτα που χωρούν από νησιώτικους μεζέδες, φάβα φουρνιστή και μικρά κασιώτικα ντολμαδάκια μέχρι χόρτα με γαρίδες αχνιστές, ντόνατ μανιταριών,σνίτσελ και raviolini. Πιατάκια που αποζητούν τη συνοδεία μία ή περισσότερων από τις 70 οινικες ετικέτες, συνήθως ήπιων παρεμβάσεων ή κάποιο από τα αποστάγματα που υπάρχουν στον κατάλογο.
Τα Σαββατοκύριακα μάλιστα υπάρχει brunch μενού όπου μεταξύ άλλων βρίσκουμε pancakes μπομπότας με φέτα και φρέσκα φρούτα, ζεστή πουτίγκα με καραμέλα βουτύρου και τραχανά με κατσικίσιο γάλα και καβουρδισμένα φουντούκια.
Μanu
Στη ίδια φυσικά και το Manu με την έμφαση στα φρέσκα ψάρια και τα θαλασσινά και το όνομα εμπνευσμένο από μια αρχαία ιστορία για έναν άνδρα, ονόματι Manu, ο οποίος έσωσε ένα ψάρι ενώ ψάρευε σε ένα ποτάμι, το ίδιο ψάρι που λίγα χρόνια αργότερα έσωσε τον Manu προειδοποιώντας τον για μια επερχόμενη πλημμύρα.
Το δυναμικό του μενού αναδιαμορφώνεται ανάλογα με την εποχή και τις ιστορίες για τους ψαράδες που συλλέγουν υπεύθυνα τους θησαυρούς της θάλασσας, ενώ οι θαμώνες μπορούν να συνδυάσουν με επιλεγμένα για την περίσταση και τις γεύσεις κρασιά, μπύρες και αποστάγματα.
Osteria Mama
Ένα επίσης πρόσφατο ιταλικό εστιατόριο, μεταφέρει στον πεζόδρομο της Σαλαμίνος κάτι από την ατμόσφαιρα μιας osteria της Μπολόνια, της Ρώμης ή του Τορίνο.
Τα λευκοστρωμένα τραπέζια, τα όμορφα πιατικά, και η έντονη παρουσία από τις δεκάδες φιάλες κρασιών, περιτριγυρίζει το περιεχόμενο, από τη ρικότα και το στρακίνο, τη φοκάτσια και τα γκρισίνι μέχρι το gnocco fritto, τα αραντσίνι και τη καρμπονάρα.
Armando pizzeria
Μια ακόμα σχετικά νέα και ενδιαφέρουσα άφιξη στον Κεραμεικό και την οδό Σαλαμίνος που κρύβει κάτι από τα ταξίδια μας στην Ιταλία και τις πλείστες πιτσαρίες νέας γενιάς που αποτίουν φόρο τιμής στην Νάπολη και την πίτσα χρησιμοποιώντας τη μορφή του Diego Armando Maradona.
Στη νέα πιτσαρία το μωσαϊκό στο πάτωμα συναντά τη δυνατή μουσική, τα τραπεζάκια στον πεζόδρομο, το light πρωινό με αρτοσκευάσματα, αυγά, σάντουιτς και καλό καφέ και μετά τις 18.00, την πίτσα σε 10 γευστικές εκδοχές (5 κλασικές/5 signature), το 72 ωρών ωρίμανσης ζυμάρι και ένα άκρως εντυπωσιακό κουτί πίτσας.
Στου Λου
Στο οινομαγειρείο αυτό είναι απτή η αγάπη για την αυθεντική ελληνική κουζίνα και το αποτέλεσμα σερβίρεται σε πιάτα όπου η εξέλιξη αγκαλιάζει την παράδοση.
Και κάπως έτσι ο κόκορας συναντά το χυλοπιτάκι και τη ξερή μυζήθρα, οι λαχανοντολμάδες το πλιγούρι με τη λεμονάτη σάλτσα και τη γουρνοπούλα, όπως τη γράφουν στο μενού. Ενώ οι κυριολεκτικά εκατοντάδες ετικέτες κρασιού που βρίσκονται στο υπόγειο του μαγαζιού ταξιδεύουν παράλληλα γευστικά τους θαμώνες κυρίως στον ελληνικό αμπελώνα αναδεικνύοντας μικρούς παραγωγούς αλλά και άγνωστες για πολλούς ποικιλίες.
Μια ακόμα σχετικά νέα και ενδιαφέρουσα άφιξη στον Κεραμεικό και την οδό Σαλαμίνος που κρύβει κάτι από τα ταξίδια μας στην Ιταλία και τις πλείστες πιτσαρίες νέας γενιάς που αποτίουν φόρο τιμής στην Νάπολη και την πίτσα χρησιμοποιώντας τη μορφή του Diego Armando Maradona.
Στη νέα πιτσαρία το μωσαϊκό στο πάτωμα συναντά τη δυνατή μουσική, τα τραπεζάκια στον πεζόδρομο, το light πρωινό με αρτοσκευάσματα, αυγά, σάντουιτς και καλό καφέ και μετά τις 18.00, την πίτσα σε 10 γευστικές εκδοχές (5 κλασικές/5 signature), το 72 ωρών ωρίμανσης ζυμάρι και ένα άκρως εντυπωσιακό κουτί πίτσας.
Πελεκάνος Ουζερί
Στο στέκι στο Γκάζι όπου εδώ η Τήνος έχει την τιμητική της αφού όνομα του είναι αφιερωμένη στον Μάρκο, τον γνωστό, φιλικό πελεκάνο της Τήνου που πήρε το όνομα του από τον Μάρκο Σουράνη, τον πρώτο ιδιοκτήτη ομώνυμης ιχθυαγοράς στην Χώρα της Τήνου και παππού του Νικόλα Κοκολάκη, ιδιοκτήτη του σημερινού, αθηναϊκού “Πελεκάνου” που νοστιμίζει τον Κεραμεικό.
Εδώ τα ασπρά-κόκκινα-μπλε χαρτιά του ιχθυοπωλείου συναντούν, τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες των παππού Μάρκου στο καΐκι του, τη σύγχρονη γραφιστική και τις αφίσες με τους κατακόκκινους αστακούς, την εποχικότητα, τα φρέσκα ψαράκια και τις γεύσεις του Αιγαίου με παραδοσιακές-σύγχρονες συνταγές.
Στο μενού η φάβα με κάπαρη Τήνου, το επίσης τοπικό βολάκι, η ταραμοσαλάτα, τα παντζάρια με ξινοτύρι Ίου και το τζατζίκι συναντούν τη λακέρδα, τα καλαμαράκια,τις κουτσομούρες, το μαγιάτικο και τις αγκινάρες Τήνου με σάλτσα από βραστόψαρα.