Αφενός έτσι κατάφερε να τρυπώσει στις κουζίνες για να ανιχνεύσει τα πρώτα τους μυστικά, αλλά κυρίως, αντιλήφθηκε τη σημασία της “γεύσης” της φιλοξενίας και της ανθρώπινης επαφής που μπορει να ταξιδεύει μέσα από το φαγητό.
Ένας τους σημαντικότερους σταθμούς της μαγειρικής του πορείας θεωρεί ότι υπήρξε η Σαντορίνη, και το εστιατόριο Sphinx στην Οία όπου του δόθηκε η ευκαιρία να μάθει πραγματικά να μαγειρεύει, όπως λέει. Με την συνεργασία και την καθοδήγηση του ιδιοκτήτη του εστιατορίου, για πολλά χρόνια μάγειρας και ίδιος, έμαθε τι σημαίνει να σέβεται κανείς τα υλικά, να βάζει στο φαγητό αγάπη και να μην κάνει ποτέ εκπτώσεις στην ποιότητα.
Τα τελευταία δύο χρόνια ζει και εργάζεται πια στη Γενεύη, όπου έχει τη χαρά και την ευθύνη να είναι executive chef στο εστιατόριο Khora. Στόχος του είναι να μεταλαμπαδεύσει με τρόπο γευστικό ένα κομμάτι της ελληνικής φιλοσοφίας και της παράδοσης στη γαστρονομική σκηνή της Ελβετίας, πάντα με σεβασμό στην ποιότητα και στην αυθεντικότητα των γεύσεων.
Όπου κι αν βρίσκεται ακολουθεί τη “συνταγή” να μαγειρεύει με καλά, αγνά υλικά και να δημιουργει απλό, νόστιμο φαγητό που να αγγίζει την καρδιά και τις αισθήσεις των ανθρώπων. Και για σήμερα μοιράζεται άλλη μία μαζί μας.
Ζυμαρόπιτα της Μαμάς με Καπνιστή Φέτα, Γιαούρτι, Θυμαρίσιο Μέλι & Φρέσκια Ρίγανη
Ο Νικήτας μου εξηγεί ότι η συγκεκριμένη ζυμαρόπιτα δεν είναι απλά μια ακόμα παραδοσιακή πίτα αλλά το φαγητό με το οποίο μεγάλωσαν μαζί του στο σπίτι, μια συνταγή που η μάνα του έκανε – και συνεχίζει να κάνει – εδώ και χρόνια, πάντα με την ίδια αγάπη και φροντίδα.
Το σπίτι μοσχοβολάει κάθε φορά που μπαίνει στον φούρνο καθώς η φέτα αρχίζει να ψήνεται, να γίνεται τραγανή και καπνιστή. Ενώ το ιδιαίτερο σε αυτή τη συνταγή είναι ότι η φέτα ψήνεται πρώτη, μόνη της, κι έτσι βγάζει όλα της τα αρώματά και γίνεται σχεδόν σαν “καπνιστή”, κάτι που δίνει μια απίστευτα πλούσια γεύση στη ζύμη που προστίθεται από πάνω. Το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: μια ζυμαρόπιτα αφράτη, απίστευτα νόστιμη, με αποτέλεσμα να μη μένει ποτέ ούτε ψίχουλο στο ταψί. Για την οικογένεια του είναι κάτι παραπάνω από φαγητό, είναι ο ανάμνηση, είναι αγάπη στο ταψί.
Υλικά
- 400 γρ. φέτα (πικάντικη, θρυμματισμένη)
- 3 αυγά
- 1 κεσεδάκι γιαούρτι στραγγιστό (200 γρ.)
- Το ίδιο κεσεδάκι γεμάτο με γάλα (ξεπλένουμε το γιαούρτι από μέσα, για να πάρουμε όλη τη γεύση!)
- 120 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 1/2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
- 80 ml ελαιόλαδο
- 1/2 κ.γ. μαύρο πιπέρι
- Λίγο αλάτι (αν χρειαστεί)
- Θυμαρίσιο μέλι για το σερβίρισμα
- Φρέσκια ρίγανη
Εκτέλεση
1. Ψήσιμο της φέτας: Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 220°C. Σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα, απλώνουμε τη φέτα σε ένα στρώμα. Ψήνουμε για 10-12 λεπτά, μέχρι να πάρει χρυσαφένιο, τραγανό χρώμα και να αρχίσει να ‘καπνίζει’.
2. Ετοιμάζουμε το μείγμα: Σε μπολ χτυπάμε τα αυγά, προσθέτουμε το γιαούρτι και μετά γεμίζουμε το κεσεδάκι με γάλα – το ρίχνουμε στο μείγμα, ξεπλένοντας το γιαούρτι για να πάρει όλη τη γεύση. Συνεχίζουμε με το ελαιόλαδο, το πιπέρι, το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ και ανακατεύουμε καλά.
3. Συναρμολόγηση: Βγάζουμε το ταψί με τη φέτα από τον φούρνο και ρίχνουμε ομοιόμορφα το μείγμα από πάνω. Προαιρετικά, με ένα πιρούνι ανακατεύουμε ελαφρώς για να εισχωρήσει λίγη φέτα μέσα στη ζύμη.
4. Ψήσιμο: Χαμηλώνουμε στους 180°C και ψήνουμε για 30-35 λεπτά μέχρι να ροδίσει.
5. Σερβίρισμα: Κόβουμε σε κομμάτια και σερβίρουμε τα κομμάτια ζεστά με θυμαρίσιο μέλι και φρέσκια ρίγανη.
Συμβουλή Σερβιρίσματος
Η φέτα στον πάτο γίνεται τραγανή και καπνιστή, προσθέτοντας ξεχωριστό χαρακτήρα στη ζυμαρόπιτα ενώ το θυμαρίσιο μέλι και η φρέσκια ρίγανη απογειώνουν το αποτέλεσμα.