Πασχίζω να βαδίσω ανάμεσα στον κόσμο, στα στενά πεζοδρόμημένα του σοκάκια και να βρω την ησυχία και την ηρεμία που έβρισκα στην προαότητα του τόπου σαν άλλοτε. Και κάπου ανάμεσα στο “θόρυβο” του σημερινού τοπίου βρίσκω καταφύγιο πλάι στην νέα ατομική έκθεση της αγαπημένης φωτογράφου Έβελυν Φωσκόλου και την γκαλερί Διά Χρόνος στη Χώρα του νησιού.
Το βίωμα του τόπου
Χωρίς τον “θόρυβο”, μια λέξη που συχνά οι ίδιοι οι φωτογράφοι συνηθίζουν να χρησιμοποιούν όταν πολλά αντικείμενα αποπροσανατολίζουν το φωτογραφικό κάδρο από το ζητούμενο, αντικρίζω τους ανθρώπους.
Να φυτεύουν ντομάτες με επιμονή, να ανασταίνουν τις ξερολιθιές πέτρα τη πέτρα σαν να επιδιορθώνουν ένα μακραίωνο χρηστικό κειμήλιο, να σκαλίζουν το ξύλο με προσοχή, να ακούν όσα τους ψιθυρίζουν τα αμπέλια, να μαζεύουν το μέλι με ευγνωμοσύνη, να ξεδιαλύνουν την κάπαρη σαν άλλο πράσινο θησαυρό, να μαγειρεύουν με φροντίδα, να πλάθουν τον πηλό, να λαξεύουν το μάρμαρο και να πλέκουν καλάθια με μεράκι.
Εκείνους που τα χέρια τους αγγίζουν, δουλεύουν ολημερίς την γη, την πρώτη ύλη του νησιού, την πλάθουν, την αναπλάθουν, τη φροντίζουν, την καλλιεργούν, την μαγειρεύουν, την ανα-δημιουργούν. Εκείνους που ζουν όχι πατώντας αλλά βιώνοντας τον τόπο, όχι σαν ύλη, αλλά σαν μια οντότητα που τους περικλείει. Τους πραγματικούς ανθρώπους του νησιού.
Ένα άγγιγμα στις ρίζες
Βρίσκομαι ανάμεσα στις φωτογραφίες της Έβελυν, που μιλούν. Φανερώνουν μακρές αφηγήσεις μέσα σε μια εκατέρωθεν ειλικρινή και μεστή ματιά. Μια στιγμή που εμπεριέχει όλη την αλήθεια του τόπου, την ατόφια, κάτω από τον “θόρυβο” της σημερινής νόρμας.
Η σειρά φωτογραφιών «Ανθρώπων Έργα» αποτελεί ένα χρονικό του μόχθου, της δημιουργίας και της καθημερινής πράξης που κατορθώνει να διαπερνά ακαριαία (μέσα από) την εικόνα.
Εστιάζει στον άνθρωπο ως φορέα έργου – υλικού και άυλου – αναδεικνύοντας με ευαισθησία τις μικρές στιγμές που συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα της εργασίας και της ανθρώπινης προσπάθειας.
Βάζει στο κάδρο την εναρμονισμένη με τον τόπο απτή, ανθρώπινη δημιουργία, μια πηγή χαράς ή αγαλιάσης που για καιρό έχει παραγκωνιστεί από τον σύγχρονο παθητικό, σχεδόν εικονικό τρόπο ζωής.
Η Έβελυν Φωσκόλου, με καταγωγή από την Τήνο, αντλεί έμπνευση από τον τόπο της, τη ζωή και τους ανθρώπους του, φωτίζοντας με τον φακό της μια πραγματικότητα οικεία και διαχρονική. Μια πραγματικότητα που μας ξεπερνά, μας υπενθυμίζει και μας επαναφέρει στο “τόπο” μας, με κάθε γραφική, άγραφη και σίγουρα ουσιαστική έννοια.
Τοποθεσία: Γκαλερί Διά Χρόνος, Χώρα Τήνου
Διάρκεια έκθεσης: 22 Ιουλίου – 13 Αυγούστου 2025
Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 20:00–23:00
Είσοδος ελεύθερη