Ο Σοϊτσίρο Χόντα γεννήθηκε στην οικογένεια ενός σιδηρουργού. Τα ποδήλατα μόλις τότε κέρδιζαν δημοτικότητα στην Ιαπωνία και ο πατέρας του Σοϊτσίρο, Γκιχέι, επέκτεινε την οικογενειακή επιχείρηση αγοράζοντας μεταχειρισμένα ποδήλατα στο Τόκιο και στη συνέχεια επισκευάζοντάς τα για μεταπώληση. Από τα πρώτα του χρόνια, ο Σοϊτσίρο βοηθούσε στην επιχείρηση του πατέρα του και σταδιακά απέκτησε επιδεξιότητα στη μηχανική. Στην ηλικία των δεκαπέντε ετών, στάλθηκε ως μαθητευόμενος σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων στο Τόκιο.
Δεν άργησε πολύ ο Σοϊτσίρο, ακόμα έφηβος, να αναπτύξει τις δεξιότητές του σε σημείο που να μπορεί να κατασκευάσει το δικό του αγωνιστικό αυτοκίνητο. Αυτή ήταν η αρχή μιας δια βίου γοητείας για τους αγώνες αυτοκινήτων και μοτοσικλετών . Όχι μόνο κατασκεύασε, αλλά οδήγησε και αγωνιστικά αυτοκίνητα και μάλιστα σημείωσε ένα ιαπωνικό ρεκόρ ταχύτητας το 1936, το οποίο παρέμεινε ακατάρριπτο για πολλά χρόνια.
Εν τω μεταξύ, από την ηλικία των είκοσι ενός ετών, ο Χόντα ασχολούνταν μόνος του με την επισκευή αυτοκινήτων στην πόλη Χαμαμάτσου. Τη δεκαετία του 1930, η καριέρα του Χόντα τον οδήγησε σε διάφορες κατευθύνσεις, από τη δημιουργία ενός επιτυχημένου συνεργείου αυτοκινήτων μέχρι τον πειραματισμό με εφευρέσεις (συμπεριλαμβανομένων των χυτών μεταλλικών ακτίνων για τροχούς). Στην ηλικία των τριάντα ενός ετών, επέστρεψε σε μερική φοίτηση στο Τεχνολογικό Λύκειο Χαμαμάτσου, αν και δεν έλαβε ποτέ δίπλωμα, επειδή δεν κατάφερε να δώσει τις εξετάσεις. Πολύ αργότερα στην καριέρα του, αφού τα αυτοκίνητά του είχαν αποκτήσει διεθνή αναγνώριση, θα του απονεμηθούν πολυάριθμοι τιμητικοί διδακτορικοί τίτλοι από πανεπιστήμια της Ιαπωνίας και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Κατά τη διάρκεια των πολέμων ετών, 1937-1945, η εταιρεία της Honda, Tokai Seiki, άκμασε καθώς οι στρατιωτικές απαιτήσεις για τα προϊόντα της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένων των δακτυλίων εμβόλων και των μεταλλικών ελίκων αεροσκαφών, επιταχύνθηκαν. Τον τελευταίο χρόνο του πολέμου, αφού το εργοστάσιο δέχτηκε άμεσα χτυπήματα σε βομβαρδισμό και υπέστη περαιτέρω ζημιές από σεισμό, η Honda πούλησε ό,τι είχε απομείνει από τα περιουσιακά στοιχεία της Tokai Seiki στην Toyota. Το 1937, η Honda ίδρυσε την Tōkai Seiki για την παραγωγή ελατηρίων εμβόλων για την Toyota . Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μια επίθεση αμερικανικού βομβαρδιστικού B-29 κατέστρεψε το εργοστάσιο Yamashita της Tōkai Seiki το 1944 και το εργοστάσιο της Iwata κατέρρευσε στον σεισμό Mikawa του 1945. Μετά τον πόλεμο, η Honda πούλησε τα υπολείμματα της εταιρείας στην Toyota για 450.000 ¥ και χρησιμοποίησε τα έσοδα για να ιδρύσει το Τεχνικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Honda τον Οκτώβριο του 1946
Τον Οκτώβριο του 1946, μετά το τέλος του πολέμου, ο Honda ίδρυσε το Ινστιτούτο Τεχνικής Έρευνας Honda, τον πρόδρομο της Honda Motor Company, στην πόλη Hamamatsu. Το κύριο έργο του οργανισμού ήταν η επανατοποθέτηση μικρών πλεονασματικών κινητήρων από την εποχή του πολέμου σε ποδήλατα. Αυτό το έργο σύντομα οδήγησε τον Honda στην κατασκευή των δικών του κινητήρων ποδηλάτων. Τα μοντέλα με χαμηλή κατανάλωση καυσίμου που κατασκεύαζε σημείωσαν υψηλές πωλήσεις εκείνη την εποχή, όταν η οικονομία ήταν ακόμη φτωχή και τα καύσιμα ήταν ιδιαίτερα σπάνια και ακριβά.
Το 1948, η Honda συνεργάστηκε με τον Takeo Fujisawa, έναν επενδυτή και επιχειρηματία, για να ιδρύσουν την Honda Motor Company, με πρόεδρο τον Honda. Ένα χρόνο αργότερα, η εταιρεία των είκοσι ατόμων κατασκεύασε το πρώτο της πρωτότυπο. Αυτή η μοτοσικλέτα «Dream Type D», με έναν δίχρονο κινητήρα 98 cc, ικανό να αποδίδει μέγιστη ισχύ τριών ίππων, μπήκε σε πλήρη παραγωγή σε ένα νέο εργοστάσιο στο Τόκιο το 1950. Εκείνη την εποχή υπήρχαν περίπου διακόσιες εταιρείες που ασχολούνταν με την κατασκευή μοτοσικλετών στην Ιαπωνία, αλλά τα μοντέλα της Honda γρήγορα απέκτησαν φήμη για την ανθεκτικότητα και την αξιοπιστία τους, που τους επέτρεψε να επικρατήσουν έναντι του ανταγωνισμού. Μέχρι το 1952, σε μια εποχή που η εταιρεία είχε κεφαλαιοποίηση μόνο περίπου σαράντα ένα εκατομμύρια δολάρια, οι πωλήσεις είχαν φτάσει τα δεκαεννέα εκατομμύρια περίπου και η εταιρεία έλεγχε το 70% της εγχώριας αγοράς μοτοσικλετών στην Ιαπωνία. Μέχρι το 1967, μόνο τέσσερις εταιρείες κατασκεύαζαν μοτοσικλέτες στην Ιαπωνία, και η Honda αντιπροσώπευε λίγο περισσότερο από το ήμισυ της συνολικής παραγωγής.
Η Honda συνέβαλε με προσωπικό και άμεσο τρόπο στον ποιοτικό έλεγχο , εμφανιζόμενη συχνά στο εργοστάσιο, με το κλειδί στο χέρι, για να επιβλέπει τις εργασίες. Λέγεται ότι ένα μπουλόνι που είχε σφίξει ένας νεαρός εργοστασιάρχης μπορούσε πάντα να σφίγγεται κατά δύο ακόμη στροφές όταν αναλάμβανε ο πρόεδρος της εταιρείας. Ταυτόχρονα, η Honda ενθάρρυνε τους εργαζομένους να βελτιώσουν τον σχεδιασμό και τις μεθόδους του χώρου εργασίας, ένα χαρακτηριστικό του στυλ Honda που επισημοποιήθηκε το 1970 με «διαγωνισμούς ιδεών», οι οποίοι πραγματοποιούνται κάθε δεκαοκτώ μήνες και ολοκληρώνονται με ολοήμερους εορτασμούς πικνίκ, στους οποίους οι εργαζόμενοι παρουσιάζουν τις ιδέες τους.
Ένα ταξίδι στο εξωτερικό το 1951 απέδειξε στον Honda ότι η ιαπωνική μηχανική τεχνολογία υστερούσε θλιβερά σε σχέση με τη Δύση. Έπεισε την Mitsubishi Bank να χορηγήσει στην εταιρεία του δάνειο 1,25 εκατομμυρίων δολαρίων σε σπάνιο σκληρό νόμισμα για να αγοράσει τις πιο σύγχρονες διαθέσιμες εργαλειομηχανές. Ήταν πεπεισμένος ότι η μελλοντική επιτυχία της εταιρείας του εξαρτιόταν από την κατασκευή μιας μοτοσικλέτας που θα μπορούσε να αγωνιστεί με επιτυχία στους πιο απαιτητικούς διεθνείς αγώνες.
Μετά από αρκετές εμφανείς εμφανίσεις σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις στα τέλη της δεκαετίας του 1950, οι αγωνιστικές μηχανές της Honda κέρδισαν τις πέντε πρώτες θέσεις τόσο στην κατηγορία των 125 cc όσο και των 250 cc στους διάσημους αγώνες του Isle of Man το 1961. Μέχρι εκείνη την ημερομηνία, οι Honda είχαν ήδη κατακτήσει τη διάκριση ότι ήταν οι μοτοσικλέτες με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στον κόσμο. Η ίδρυση της American Honda Motor Company το 1959 και της Honda Germany το 1961 επιτάχυνε τις πωλήσεις στη Δύση.
Όταν η Honda Motor άνοιξε την Honda Benelux στο Βέλγιο το 1962 για τη συναρμολόγηση μοτοποδηλάτων, σηματοδότησε την πρώτη φορά που ένας Ιάπωνας κατασκευαστής επένδυσε άμεσα στην ίδρυση ενός εργοστασίου σε μια προηγμένη δυτική χώρα. Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, η Honda λειτουργούσε πενήντα εργοστάσια σε τριάντα τρεις χώρες σε όλο τον κόσμο.