Ένα παλιό αίτημα της αγοράς (θυμάμαι ότι έγραφα από το 2010 γι’ αυτό) να ανοίξουν τα δημόσια νοσοκομεία στις ασφαλιστικές εταιρείες, έναντι χρημάτων και υποδομών, φαίνεται ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα στο 2026. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο ήθελε να τα παρουσιάσει ο κ. Θεμιστοκλέους (υφυπουργός υγείας) και οι διευθύνοντες συμβουλοι των ασφαλιστικών εταιρειών.
Ο κ. Θεμιστοκλέους ουσιαστικά έγινε προπομπός του κ. Γεωργιάδη στο θέμα των δημόσιων κλινικών και ασφαλιστικών, ζητώντας είτε να καθορίσουν οι ασφαλιστικές ειδικά προγράμματα προσαρμοσμένα στο συγκεκριμένο είδος κλινικής είτε να προαγοράσουν (εντός πολλών… εισαγωγικών) κλίνες και ιατρικές υπηρεσίες.
Πρώτα αποκατάσταση του δημόσιου συστήματος υγείας και μετά μερική ιδιωτικοποίηση
Όμως, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει από την στιγμή που τα δημόσια νοσοκομεία έχουν αυξήσει τα ράντζα τους και οι νοσοκομειακοί και οι γιατροί φαίνονται ανεπαρκείς. Με απλά λόγια , στην παρούσα φάση δεν μπορούν να δεσμευτούν κλίνες και κλινικές για ιδιωτικά ασφαλισμένους απ’ την στιγμή που δεν υπάρχει κλινών και νοσηλευτικών χώρων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ιατρών, απαιτούνται να προστεθούν πολλές χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα υποδομών στις υπάρχουσες και χιλιάδες νέες κλίνες προκειμένου αφενός να εξυπηρετηθούν ασφαλισμένοι και μη του δημόσιου τομέα και αφετέρου να εξυπηρετηθούν οι ασφαλισμένοι της ιδιωτικής ασφάλισης. Το προσωπικό (νοσηλευτές/τριες και γιατροί) χρειάζεται να αυξηθεί κατά 30% περίπου προκειμένου να μπορέσει να «σηκώσει» τις νέες ανάγκες.
Περίπου 2-3 δισ. ευρώ για τον προϋπολογισμό υγείας
Σύμφωνα με υπολογισμούς οικονομολόγων της υγείας, το κόστος αναπροσαρμογής υποδομών και προσωπικού στο Ε.Σ.Υ για να γίνει το ΣΔΙΤ με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές (ιδιωτικός τομέας) θα χρειαστεί μια χρηματοδότηση περίπου 2-3 δισ. ευρώ, τα οποία δεν προβλέπονται ούτε στον τρέχοντα προϋπολογισμό ούτε στο προσχέδιο του προϋπολογισμού 2026. Συνεπώς, οι κουβέντες είναι στον αέρα και οι ευθύνες μετατίθενται στις καλένδες.
Ποιοι δεν είναι έτοιμοι; Τα δημόσια νοσοκομεία ή οι ασφαλιστικές;
Στο ερώτημα γιατί δεν προχωράει το σύστημα της εισόδου ιδιωτικώς ασφαλισμένων σε δημόσια νοσοκομεία, οι δύο πλευρές ρίχνουν το μπαλάκι η μία στην άλλη. Τα δημόσια νοσοκομεία ούτε είναι έτοιμα να προχωρήσουν σ’ αυτή την φάση ενώ και οι ασφαλιστικές δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη “love-hate relationship” που έχουν με τις κλινικές. Σε πολιτικό επίπεδο, παρά το… πολιτικό θέατρο που παίζεται μέσα στην κυβέρνηση για το θέμα, οι υπερασπιστες του ΣΔΙΤ είναι πολλοί λιγότερο απ’ αυτούς που θέλουν να συγκρουστούν με την κυβέρνηση. Το γεγονός ότι οι δηλώσεις έγιναν από τον –μη αιρετό- Θεμιστοκλέους, έναν τεχνοκράτη της υγείας και όχι από τον ίδιο τον κ. Γεωργιάδη, δείχνει ότι ναι μεν η κυβέρνηση προετοιμάζει το έδαφος για την είσοδο των ιδιωτικών ασφαλιστικών στα δημόσια νοσοκομεία αλλά πολιτικά δεν μπορεί να σηκώσει τις διαμαρτυρίες των ασφαλισμένων στην δημόσια υγεία που θα μένουν εκτός νοσοκομείων. Οπότε θα πρέπει να περιμένουμε μετά τις επόμενες εκλογές για να προχωρήσει.
Τα DRG’s θα είναι έτοιμα σε 2-4 χρόνια και δεν θα αφορούν τις αμοιβές γιατρών
H εφαρμογή των ενοποιημένων τιμολογίων (κάτι αντίστοιχο με τα ΚΕΝ του ΕΟΠΥΥ) είναι μια υπόθεση η οποία θα ευνοήσει τόσο τις ασφαλιστικές , οι οποίες θα γλυτώσουν από τις υπερβολικές χρεώσεις των ιδιωτικών νοσοκομείων αλλά και τις ίδιες τις κλινικές οι οποίες θα σταθμίζουν το κόστος λειτουργίας τους όσο και τις υποχρεώσεις τους προς τους ιατρούς. Σύμφωνα με στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς, τα DRG’s θα εκλογικεύσουν τις αυξήσεις. Όμως, σύμφωνα με δηλώσεις που έγιναν στο συνέδριο, τα DRG’s – εάν και όταν φτιαχθούν- θα εξυπηρετούν μόνο τα κόστη για τις «ξενοδοχειακές υπηρεσίες» και όχι τα ιατρικά κόστη. Εκεί θα συνεχιστούν οι χρεώσεις κατά το δοκούν.