Χωρίς να το συνειδητοποιώ περπατώντας σε διάφορα μέρη της Ελλάδας αλλά και τις πολύπαθες ως προς την απουσία δέντρων Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πιάνω ορισμένες φορές φορές το βλέμμα μου να σταματά στις λεμονιές.
Εκείνες που ξεπροβάλλουν ή σκεπάζουν αυλές και κήπους δημιουργώντας μου μια τάση μικροκλοπής λαμπερών κίτρινων και μυρωδάτων καρπών, ακόμα και αν πάντα μένω στην ιδέα, αλλά και εκείνες στα ψηλά.
Στα μπαλκόνια και τις βεράντες που λιάζονται δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο συναίσθημα γαλήνης και παράλληλης αδημονίας για την επιστροφή σε μέρη… με περισσότερες λεμονιές. Βλέποντας τις εναπομείναντες, συχνά φαντάζομαι μερικές δεκαετίες πριν τις αστικές γειτονιές γεμάτες με ιδιαίτερες αυλόπορτες, περιποιημένα κηπάκια, λουλούδια, δέντρα και φυσικά αρώματα.
Και φτάνοντας στη ζουμερή ουσία της στάσης μου, χωρίς να είμαι βέβαια ειδικός, σκέφτηκα πως αν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, συμβαίνει το αντίθετο και έτσι ρώτησα και έμαθα πως πράγματι μια λεμονιά μπορεί να ζήσει ακόμα και σε ένα ηλιόλουστο διαμέρισμα, μεγάλο θα μου πείτε, πιθανώς θα σας πω. Με προσπάθεια και κόπο θα μου πείτε, με φροντίδα θα σας πω.
Από την άλλη φαίνεται πως στην πραγματικότητα πέρα από τον βασιλικό, το φασκόμηλο και το δεντρολίβανο υπάρχουν και άλλα βότανα, μυρωδικά, δέντρα και δεντράκια μεταξύ άλλων η λεμονιά, το κίτρο και η ελιά, τα οποία μπορούν να ευδοκιμήσουν, να συμβιώσουν στις αυλές, τις βεράντες αλλά και τα σπίτια, με την αφεντιά μας.
Μιας και ξεκινήσαμε με το παράδειγμα της λεμονιάς μαθαίνουμε ότι μπορεί να ζήσει στο σπίτι μαζί μας, μα με την προϋπόθεση ότι θα πρέπει να της παρέχουμε τις κατάλληλες συνθήκες.
Η ικανότητα των δέντρων αυτών να δίνουν ένα κομψό άρωμα μια πινελιά μεσογειακού κήπου σε έναν χώρο, χάρη στα λουλούδια και τους καρπούς τους είναι μερικά από εκείνα τα στοιχεία που για πολλούς μπορεί να αρκούν για το όποιο “κόστος” της φροντίδας τους. Το πιο σημαντικό μέρος της φροντίδας των εσπεριδοειδών είναι το φως. Τη τοποθετούμε λοιπόν σε ένα φωτεινό και ηλιόλουστο σημείο του σπιτιού, ένα σημείο που να διαθέτει άφθονο φυσικό φως του ήλιου.
Ιδανικό είναι ένα ηλιόλουστο δωμάτιο ή μια κλειστή βεράντα, ενώ μικρότερες λεμονιές μπορούν να ευδοκιμήσουν σε φωτεινά περβάζια παραθύρων. Θα πρέπει επιπλέον να βεβαιωθούμε ότι διατηρούμε το φυτό μακριά από τον κλιματισμό ή πηγές μεγάλης θερμότητας, όπως ένας αγωγός θέρμανσης, καθώς οι ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας μπορούν να βλάψουν το δέντρο.
Οι συμβουλές διαβίωσης που μάθαμε
Τα εσπεριδοειδή θέλουν ένα μείγμα χώματος που να στραγγίζει καλά με ένα ελαφρώς όξινο pH. Υπάρχουν τρόποι για να κάνουμε το χώμα πιο φιλόξενο για τα δεντράκια αυτά, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ειδικών λιπασμάτων αλλά και υπολειμμάτων καφέ.
Ενώ στο σημείο αυτό μπορούμε με χαρά να αναφέρουμε ότι συχνά μικρότερα ή μεγαλύτερα cafe ακόμα και μεγαλύτερες αλυσίδες όπως είναι τα Starbucks ορισμένων περιοχών, διαθέτουν δωρεάν σακούλες με υπολείμματα από τον καφέ τους, ακριβώς για αυτό τον σκοπό. Αν είστε τυχεροί θα τις βρείτε συνήθως σε κάποιο καλάθι κοντά στο ταμείο.
Το πότισμα τους μπορεί να είναι δύσκολο, καθώς το πόσο πρέπει να τις ποτίζουμε είναι κάτι που αλλάζει για τις λεμονιές από το καλοκαίρι ως το χειμώνα. Μπορούμε όμως να ελέγχουμε το χώμα χρησιμοποιώντας τα δάχτυλά μας για να μετρήσουμε τα επίπεδα υγρασίας. Στην ουσία χρειάζεται να στεγνώσει ελαφρώς και ύστερα να ποτιστεί καλά, σε χώμα νωπό αλλά όχι μουσκεμένο. Καλό είναι να υπάρχει ένα πιάτο κάτω από τη γλάστρα. Επιπλέον δεν πρέπει να είμαστε υπερβολικοί με το πότισμα γιατί μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα, όπως το να κιτρινίζουν τα φύλλα του.
Αυτά είναι όσα προφτάσαμε να μάθουμε και αδημονούμε να μάθουμε περισσότερα, στην πράξη. Για το τέλος να σας αναφέρουμε ότι το παρόν κείμενο δεν είχε σκοπό να σας ενημερώσει βήμα βήμα για το πως αλλά να σας ανοίξει την όρεξη για να αναζητήσετε φρέσκιες συντροφιές.
Τέλος αναμένουμε περισσότερες πληροφορίες και συμβουλές από τους ειδικούς και κλείνουμε λέγοντας πως καμιά λεμονιά δεν κακοποιήθηκε, ακόμα, για την παραγωγή του συγκεκριμένου άρθρου.
Καλά ποτίσματα με γνώση και εμπειρίες.