Όταν τα σεντούκια άνοιξαν σε μια σοφίτα της Καβάλας αντί για αμηχανία, τα ξεχασμένα εργόχειρα, έφεραν μαζί τους μια αίσθηση ζεστασιάς, νοιαξίματος, έμπνευσης, υπομονής και επιμονής, ίσως όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για να ανθίσει μια νέα μικρή επιχείρηση.
H Κατερίνα Κακιλή γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καβάλα, μέσα στην πόλη ενώ πάντα το παράπονο της ήταν που δεν είχε ‘’χωριό’’ να πηγαίνει το Πάσχα.
Μεγάλωσε μέσα σε μια οικογένεια ελεύθερων επαγγελματιών ζώντας πολύ άνετα αλλά και πολύ δύσκολα, κάτι που όπως λέει συμβαίνει σε όλες τις οικογένειες που βιοπορίζονται από τις δικές τους επιχειρήσεις. Ίσως και δεν ήταν και τόσο τυχαίο το γεγονός άλλωστε ότι για αρκετά χρόνια προτίμησε την ‘’ασφάλεια’’ της υπαλληλικής σχέσης.
Τα καλοκαίρια της είχαν άρωμα και χρώμα μουριάς και συκιάς, αφού τα περνούσε με τη γιαγιά στο πατρικό της μαμάς της στη συνοικία της Αγίας Παρασκευής. Και όλος ο υπόλοιπος χρόνος είχε μυρωδιά φαγητού, αφού η οικογένειά της λειτουργούσε εστιατόρια στην πόλη, στο Παληό και στη Νέα Ηρακλείτσα. Αρώματα που φύλαξε στο σεντούκι της μνήμης της.
Αργότερα εργάστηκε για πολλά χρόνια ως δημοσιογράφος και ως υπεύθυνη Γραφείου Τύπου σε Δήμους και Δημόσιους και Ιδιωτικούς Οργανισμούς μέχρι που κάποια στιγμή το 2023 έμεινε χωρίς δουλειά.
Η δημιουργία της ThygaTerra
Περνούσε πολλές ώρες στο σπίτι, κάτι που της έμοιαζε αφύσικο. Τα αγόρια της είχαν ενηλικιωθεί, οπότε δεν είχε και το αντικείμενο της ‘’μαμάς’’ να ασχοληθεί. Έτσι απλά άρχισε να συγυρίζει τα ντουλάπια της. Κι εκεί βρήκε τους κρυμμένους θησαυρούς που σε αφθονία της κληρονόμησαν οι γιαγιάδες και η μητέρα της.
Εργόχειρα, πλεκτά με το τσιγκελάκι, μετρητά σε καμβάδες, κοφτά και έτσι της ήρθε η ιδέα να ‘’κεφαλαιοποιήσει’’ την προίκα της. Να της δώσει μια άλλη μορφή ώστε να βρει τη θέση της στα σύγχρονα σπίτια και τη ζωή.
Το brand που προέκυψε είναι η ThygaTerra – όπως την φώναζε η μητέρα της όταν θύμωνε μαζί της- και είναι διάφορα πράγματα μαζί. Όταν ξεκίνησε να ‘’κόβει’’’ τα εργόχειρά της για να τα μετουσιώσει σε κάτι άλλο, η μητέρα της ερχόταν στον ύπνο της και τη μάλωνε.
Το όνομα του brand είναι λοιπόν πρώτα η ανάγκη της να ακούει έστω και στον ύπνο της τη φωνή της που της λείπει πολύ, η κόρη που δεν απέκτησε ποτέ αλλά και φυσικά ο συνδυασμός της λέξης που σημαίνει Κόρη και της λέξης Terra που σημαίνει Γη, γιατί ό,τι δημιουργεί σέβεται τη γη και το περιβάλλον.
Ξεκίνησε σχεδόν παιδικά, όπως λέει, απλά κόβοντας τα εργόχειρα και ψάχνοντας τρόπους να ‘’κολλήσει’’ τα κομμάτια τους πάνω σε γυαλί ή ξύλο. Σταδιακά έπιασε στα χέρια της διάφορα υλικά για να πειραματιστεί αλλά η οικολογική ρητίνη ήταν τελικά το υλικό που ταίριαξε καλύτερα στα χειροποίητα πλεκτά δίνοντας τους την επιφάνεια να αναπνεύσουν και να αναδειχθούν.
Στα βάζα της χρησιμοποιεί μοτίβα από τα κεντήματα που χαράσσονται πάνω τους με λέιζερ, αλλά φέτος κυκλοφόρησαν δύο συλλογές με δίσκους σε περιορισμένη διάθεση με αληθινά, αυτούσια εργόχειρα που αναβιώνουν στο εσωτερικό τους.
Τα “αντικείμενα” της ThygaTerra
Γενικότερα δημιουργεί αντικείμενα με επιρροές από παραδοσιακά ελληνικά εργόχειρα, εμπνευσμένα από ελληνικούς τόπους όπως διακοσμητικούς δίσκους, κηροπήγια, μικρά αντικείμενα με ιδιαίτερη σημασία, όπως η αρωματική δαχτυλήθρα που είναι αντίγραφο δαχτυλήθρας της μητέρας της, αρωματικά χώρου και φυσικά κεριά.
Το κερί θεωρεί μάλιστα ότι έχει μια ιδιαίτερη ικανότητα να συνδέει το αντικείμενο με τη μνήμη, γιατί η πιο έντονη αίσθηση που μας γυρνάει πίσω είναι η όσφρηση.Όλες οι μυρωδιές που δημιουργεί αφηγούνται ιστορίες.
Ιστορίες από μπαμπάδες που αγόραζαν καραμέλες στα παιδιά τους, από λαχανόκηπους σε υπέροχα πετρόχτιστα σπίτια, από καλοκαίρια σε νησιά, από έρωτες που έληξαν άδοξα, από φίλους που χάθηκαν, από απομεσημερα στις αμμουδιές της Καβάλας.
Η Καβάλα άλλωστε παραμένει η βάση της εταιρείας, η καπνούπολη που τους εμπνέει. Κι έτσι γεννήθηκε και η συνεργασία τους με το Δήμο Καβάλας και το μουσείο Καπνού για το οποίο δημιούργησαν μία σειρά κεριών και wax melts με άρωμα φύλλων καπνού.
Τον τελευταίο χρόνο η ThygaTerra λειτουργεί πια σε ένα εργαστήριο στην Κηπούπολη, μαζί με το νέο του πωλητήριο. Ενώ το brand ζει και μεγαλώνει στην Καβάλα αλλά ταξιδεύει πια
παντού στην Ελλάδα χάρη στις συνεργασίες του με καταστήματα σε όλη τη χώρα, ανάμεσά του και το πωλητηρίου του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
Όλα τα αντικείμενα είναι κατασκευασμένα στο χέρι με χρήση οικολογικών, βιώσιμων, ανακυκλώσιμων και φιλικών προς τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον υλικών όπως η οικολογική ρητίνη, το κερί σόγιας και τα αρωματικά έλαια καθώς και αντικείμενα από πηλό και μέταλλο.
Ενώ μέσα από τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα των προικιών περνά όλος ο Ελληνικός Πολιτισμός, με τις επιρροές από το Βυζάντιο αλλά και τη φύση, ψάρια, πουλιά, λουλούδια, να επικρατούν.
Για την Κατερίνα έχει μεγάλο ενδιαφέρον αυτό που σήμαινε τότε το κέντημα ή το βελονάκι για τις γυναίκες. Ήταν ο τρόπος τους να συνδεθούν, να βρουν κοινά ή να αποδείξουν ότι είναι καλές νοικοκυρές, άξιες για τα σπίτια τους και τις οικογένειές τους.
Κι αυτό είναι που βλέπει τα τελευταια χρόνια να επανέρχεται δυναμικά και πάλι ως ο τρόπος μας να συνδεθούμε αλλά και να ψυχοθεραπευθούμε. Την συγκινεί βαθιά η ανταπόκριση του κόσμου καθώς γνωστές και άγνωστες κυρίες έρχονται και να της δωρίσουν εργόχειρα από τις συλλογές τους.
Στόχος της είναι να παραμείνει υγιής και δημιουργική με όσους αγαπά δίπλα της, με ζωντανές τις μνήμες και την τρυφερότητα στον τρόπο που αντιμετωπίζει την επιχειρηματικότητα μέσα στις δυσκολίες ενός σκληρού περιβάλλοντος που δεν αγαπάει τις μικρές επιχειρήσεις αλλά και στην απαλή, καθημερινή ευλογία του να τις αγαπά ο κόσμος.