
Πολλές φορές επίσης είναι που σε αυτές τις στιγμές αναγνωρίζουμε πως είμαστε ευτυχισμένοι, νιώθουμε ευδιάθετοι και πλήρεις. Και αν φαινομενικά η φυσική μας μετάβαση σε ένα διαφορετικό μέρος, σε μια άλλη κατάσταση ή συνθήκη, μοιάζει το κλειδί κάνοντας μας να αναζητάμε και να οργανώνουμε με ζήλο την επόμενη μας εξόρμηση και τα τα ταξίδια μας, στην ουσία, ίσως αρκεί να αναρωτηθούμε αν το να βρει κανείς την ηρεμία του όπως επί λέξει λέμε στα ελληνικά, είναι ένα ζήτημα πιο εσωτερικό που δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο;
Στο άλλο άκρο των ταξιδιών για διαλογισμό στην άλλη άκρη του κόσμου και τα πανάκριβα retreats που σίγουρα κατά τα άλλα προσφέρουν ζηλευτές εμπειρίες, μήπως αξίζει να δώσουμε μια ευκαιρία στο να κοιτάξουμε μέσα μας βρίσκοντας τρόπους, ασκήσεις ηρεμίας, ψυχραιμίας, ειρήνης και γαλήνης στο εδώ και τώρα;
Οι λεπτές συνήθειες των πιο ήρεμων ανθρώπων
Μια άλλη ωραία έκφραση που χρησιμοποιούμε για τους ανθρώπους είναι πως κάποιος έχει λεπτές συνήθειες. Ορισμένοι άνθρωποι θα λέγαμε ότι χωρίς να κραυγάζουν για τις εξελιγμένες δυνατότητες της συμπεριφοράς ή του χαρακτήρα τους, παραμένουν πιο ευγενικοί και πιο πράοι σε σύγκριση με άλλους.
Χωρίς να θέλουμε να μπούμε βέβαια εδώ σε ηθικολογικές συζητήσεις για τις αξίες και τις ποιότητες της εποχής μας, ας επικεντρωθούμε στο γεγονός ότι τα πραγματικά πιο ήρεμα άτομα έχουν κατακτήσει ορισμένες λεπτές συνήθειες που τους κρατούν περισσότερο ψυχικά ισορροπημένους, ανεξαρτήτως των εξωτερικών συνθηκών.
Δίνοντας αξία στις παύσεις
Μια απρόσμενη αναποδιά, τα δεινά και το χάος της πολυκοσμίας στο κέντρο μιας πόλης, ένα αγχωτικό email ή ένα δύσκολο deadline στη δουλειά… Οι πιο ήρεμοι άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν σπεύδουν να αντιδράσουν σε κάθε εξωτερικό παράγοντα που ανά πάσα στιγμή τους χτυπά την πόρτα της προσωπικής τους αποδιοργάνωσης.
Αντί να βιαστούν να αποφασίσουν, να δράσουν ή και να ξεσπάσουν σε κάποιον με ένταση και παρόρμηση, κάνουν μια παύση. Καταφεύγουν σε μια εσωτερική, σύντομη στιγμή περισυλλογής που τους επιτρέπει να επαναξιολογήσουν μια κατάσταση με τη λογική και όχι με το συναίσθημα. Να δουν τα πραγματικά της πλαίσια, μια εικόνα πιο καθαρή για το κατά πόσο και κυρίως, το εάν, θα τους προσφέρει κάτι ιδιαίτερο το να αντιδράσουν.
Μελέτες στη νευροεπιστήμη δείχνουν ότι έστω και λίγα δευτερόλεπτα παύσης, αρκούν για ενεργοποιηθεί ο προμετωπιαίος φλοιός του εγκεφάλου, η περιοχή που είναι υπεύθυνη για τη λογική σκέψη. Επομένως η παύση είναι μια μορφή αόρατης βοήθειας για πιο συνειδητές και συγκροτημένες αντιδράσεις, για περισσότερη ηρεμία.
Δίνοντας αξία στις στιγμές
Κάποιοι το ονομάζουν micro-mindfulness άλλοι διαλογισμό ή ενσυνειδητότητα, επί της ουσίας ωστόσο αναφερόμαστε απλά στο να θυμόμαστε να δίνουμε αξία στην κάθε στιγμή.
Από το τραπέζι, τα πιάτα και την ατμόσφαιρα του αγαπημένου μας εστιατορίου και το βάψιμο των πασχαλινών αυγών, μέχρι τον απογευματινό μας καφέ και την συζήτηση, ακόμα και το πλύσιμο των πιάτων, το να βρισκόμαστε συνειδητά στο εδώ και τώρα είναι μια διαδικασία που μας γειώνει, μας αποσυμφορεί από παράλληλες, συχνά αγχωτικές σκέψεις και μας ηρεμεί.
Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι ξοδεύουμε σχεδόν το 47% του χρόνου μας σκεπτόμενοι κάτι άλλο παράλληλα με ό,τι κάνουμε, γεμίζοντας μας με άγχος, σύγχυση και ένα αίσθημα ότι η ζωή χάνεται καθώς είμαστε απασχολημένοι με διάφορες αγγαρείες.
Δίνοντας αξία στην ενέργεια μας
Οι πιο ήρεμοι άνθρωποι τείνουν να είναι και πιο μετρημένοι στα συναισθήματά τους. Δεν ξοδεύουν μονομιάς όλη τους την ενέργεια επειδή νιώθουν φόβο ή θυμό για παράδειγμα.
Αντιθέτως προσπαθούν να αποσυμφορούν τα συναισθήματα τους πριν τους καταδυναστεύσουν. Αναλαμβάνουν τις δεσμεύσεις που θεωρούν ότι δεν θα τους καταβάλουν και δεν καταφεύγουν σε περιττά δράματα αφήνοντας μικρές ενοχλήσεις να καταναλώσουν τα αποθέματα της ενέργειάς τους και να σπαταλήσουν το χρόνο και τη διάθεση τους.
Έχει μεγάλη σημασία να θυμόμαστε όχι απλά να δίνουμε άκριτα, αλλά να επιλέγουμε τις μάχες που θα δώσουμε ζυγίζοντας το τίμημα αλλά και τα περιθώρια ελέγχου που μπορεί να έχουμε ή και να μην έχουμε σε μία κατάσταση. Το άγχος μας έτσι αυτομάτως μειώνεται καθώς μια απογοήτευση ή κάτι το αποκαρδιωτικό που σε λίγες μέρες ή μήνες δεν θα έχει πιααξία αυτομάτως αποβάλει μεγάλο μέρος της σημασίας του που συχνά συμπίπτει με εκείνη που του δίνουμε.
Δίνοντας αξία στις ασκήσεις ηρεμίας
Δεν μιλάμε για καμιά σύνθετη φιλοσοφία ή για τεχνικές που μοιάζουν με εκείνες που χρησιμοποιούμε στο γυμναστήριο αλλά ένα είδος λεπτών συνθειών, “χάρης” θα λέγαμε στον εαυτό μας.
Οι ασκήσεις ηρεμίας είναι απλές, καθημερινές ρουτίνες όπως μια βόλτα για περπάτημα στο πάρκο, λίγο τρέξιμο, ένα αγαπημένο ρόφημα ακόμα και το να κρατά κανείς ημερολόγιο καταγράφοντας και ξαναδιαβάζοντας τις σκέψεις του σαν εξωτερικός παρατηρητής.
Όπως και η αφαίρεση, αγχωτικών σκέψεων ή και αντικειμένων που μας γεμίζουν έγνοιες και δεσμεύσεις επιτρέποντάς μας τελικά να βρισκόμαστε σε περιβάλλοντα που περιθάλπουν την εσωτερική μας ηρεμία σε καθημερινή βάση.