ανάγνωση
Αρκεί να σκεφτούμε το καθημερινό ψωμί. Τη βάση της τροφής για πολλούς λαούς επί της γης. Αλλά και την ίδια τη γη, το χώμα, το νερό, τον ήλιο, τα φυτά, τα ζώα και τον ανθρώπινο μόχθο. Τα βασικά “συστατικά” που χρειάζονται για να παραχθεί η τροφή μας.
Δεν είναι κάτι νέο το να πούμε πως έχουμε απολέσει τη σύνδεση μας με την αλυσίδα της τροφής, την πραγματική της αξία και όχι εκείνες που αναγράφονται στις εξαντλητικά πολλές, συνήθως πλαστικές συσκευασίες φαγητού. Τη σημασία της για την ζωή, την υγεία και την ευεξία μας.
Πόσες φορές τρώμε ή πιο σωστά καταναλώνουμε την τροφή μας, το γεύμα μας σκεπτόμενοι άλλα πράγματα; Από το τι θα κάνουμε αμέσως μετά και το τι συμβαίνει στο παράλληλο σκορλ μας και στα reels των social media , έως τις εκκρεμότητες της δουλειάς, τις αγγαροδουλειές του σπιτιού, τα οικονομικά μας και τα θελήματα των δικών μας ανθρώπων που θα μπορούσαμε να φέρουμε εις πέρας μέχρι το πέρας της ημέρας.
Και όμως αυτό που επί της ουσία περνά χωρίς να το καταλαβαίνουμε, είναι η άλλοτε πιο ιερή για την ανθρωπότητα ώρα του φαγητού. Αυτό που στην ουσία χάνεται είναι η ευκαιρία μας να δώσουμε τον χρόνο και την συγκέντρωση στον εαυτό μας για να συνδεθεί με την τροφή, την διαδικασία ενός γεύματος και την απόλαυση του με όλες μας τις αισθήσεις.
Αυτό που στην ουσία δεν γνωρίζουμε ή εστω έχουμε ξεχάσει είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να αδράξουμε με αυτή την ευκαιρία που στην περίπτωση αυτή δεν απαιτεί ταχύτητα αλλά το αντίστροφο. Απαιτεί να επιβραδύνουμε για να νιώσουμε το εδώ και τώρα, τις μυρωδιές, τις υφές, τις γεύσεις, την ύλη που όσο και σπάνια να το συλλογιζόμαστε θα γίνει η δική μας ενέργεια.
Ένας δρόμος προς τη συνειδητή κατανάλωση και απόλαυση της τροφής
Και εδώ σήμερα και στην στήλη Culture Hub του epixeiro.gr είναι που έρχεται η Αλεξάνδρα Μήτσιου – food creative που χρησιμοποιεί τη τροφή σαν ένα μέσο δημιουργικής έκφρασης, θρέψης και σύνδεσης με το σώμα μέσω της ενεργοποιησης των αισθήσεων – για να μας δώσει τις δικές της συμβουλές, βήματα απλά και τρόπους για να πετύχουμε αυτού του είδους την σύνδεση.
Μετά τις μεταπτυχιακές σπουδές της στη Βιολογία και τη Διαχείριση Φυσικών Πόρων, αποφάσισε να ασχοληθεί με το τροφή, μάζεψε εμπειρία σε κουζινες στην Ολλανδια, ασχολήθηκε με το food styling αλλά και με αρχαίες πρακτικές που συνδέονται με τις αισθήσεις και την ενέργεια στο σώμα μας.
Όπώς χαρακτηριστικά μου περιγράφει από το 2019, ασχολείται με το να χρησιμοποιεί ό,τι της δίδαξε η τροφή σε προσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο για να συνδεσει τους ανθρωπους και πάλι με τη βαση, τη ρίζα και την ουσία της τροφής και της θρέψης μέσω της σύνδεσης σε έναν κόσμο που μας ωθεί στην απόσταστασιοποιήση, στο μουδιασμα, στην ταχύτητα και στην αυτοματοποίηση της καθημερινης ζωης μέσα από μια οθόνη.
Επίσης στόχος της είναι να επαναφέρει και να διαδώσει τις αρχέγονες μεθόδους παρασκευής της τροφής που έθρεψαν τους προγόνους μας και μας συνδέουν μαζί τους. Πιστεύει ότι επιστρέφοντας στη ρίζα της θρέψης μας θα μπορέσουμε να συνδεθούμε με τον εαυτό μας και με το οικοσύστημα μας σε μια εποχή που τείνει να μας αποσυνδέει από τη σωματοποιημένη απόλαυση μεσω των αισθήσεων και αποθαρρύνει τη συνοχή μας σε μια δυναμική βιοκοινότητα.
Η μεθοδος που ακολουθει εχει οφελη ιδιαιτερα σε περιπτωσεις διατροφικων διαταραχων, κακης διατροφης, ελλειψης απολαυσης μεσω της τροφης, και ασυνείδητης καταναλωσης τροφης. Μεταξύ άλλων διοργανώνει workshops προζυμένιου ψωμιού για τη μύηση στην αρχέγονη διαδικασία της παρασκευής του ψωμιού με μοντερνους και αρχαιους σπορους σιταριού. Ενώ διοργανώνει και κυκλους συνειδητής κατανάλωσης τροφής σε retreats και private gatherings.
Απλά βήματα σύνδεσης με την τροφή μας από την Αλεξάνδρα Μήτσιου
- Ανάβουμε ένα κεράκι δίπλα στη τροφή που έχουμε επιλέξει και επικεντρώνουμε την προσοχή μας στη φλόγα του αδειάζοντας το μυαλό από σκέψεις ή ότι μπορεί να μας αποσπά τη προσοχή.
- Κλείνουμε για λίγο τα μάτια και παίρνουμε βαθιές αναπνοές εισπνέοντας από τη μύτη και εκπνέοντας από το στόμα.
- Στο δικό μας χρόνο ανοίγουμε τα μάτια και πιάνουμε απαλά το πιάτο με τη τροφή που θα απολαύσουμε.
- Αναλογιζόμαστε από που προέρχεται η τροφή αυτή, τη γη που το δημιούργησε και την ενέργεια των ανθρώπων που την προετοίμασαν για εμάς.
- Κοιτάμε, μυρίζουμε και αγγίζουμε την τροφή.
- Γευόμαστε με βραδύτητα, όσο πιο αργά μπορούμε ενώ συνεχίζουμε να αναπνέουμε σταθερά. Προσπαθούμε να νιώσουμε αν το σώμα μας χρειάζεται την τροφή που επιλέξαμε καθώς και την ποσότητα που στην πραγματικότητα χρειάζεται.
- Μετά την κατανάλωση της τροφής, παρατηρούμε πως νιώθει το σώμα μας και τι μπορεί να αναδύθηκε από αυτή τη πρακτική, κάθε χρήσιμη πληροφορία για τον εαυτό μας που μπορεί να μας χρησιμεύσει στο επόμενο μας γεύμα.