Οι εργαζόμενοι έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, αλλά όχι στους εργοδότες τους: η αυτοπεποίθηση φτάνει στο 76%, ενώ η αίσθηση εργασιακής ασφάλειας υποχωρεί στο 65%, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από Παγκόσμιο Βαρόμετρο Ανθρώπινου Δυναμικού του ομίλου ManpowerGroup.
Οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο είναι πιο εξειδικευμένοι και σίγουροι από ποτέ – όμως αυτή η εμπιστοσύνη δεν μεταφράζεται σε ικανοποίηση ή αφοσίωση στην εργασία.
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Βαρόμετρο Ανθρώπινου Δυναμικού του ομίλου ManpowerGroup, το 89% των εργαζομένων είναι σίγουροι για τις δεξιότητες και την εμπειρία τους για να εκτελέσουν την εργασία τους, αλλά μόλις το 62% δηλώνουν ικανοποιημένοι από τον ρόλο τους. Ακόμη πιο αποκαλυπτικό: το ένα τρίτο αναφέρει ότι δεν έχει επαρκείς ευκαιρίες για να επιτύχει τους επαγγελματικούς του στόχους στον τρέχοντα εργοδότη.
Το ολοένα και μεγαλύτερο αυτό χάσμα αποτυπώνει την ταχεία απόκτηση νέων δεξιοτήτων από τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα σε αναδυόμενους τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη (AI), την ώρα που πολλοί εργοδότες δυσκολεύονται να συμβαδίσουν.
Σύμφωνα με νέα έρευνα της ManpowerGroup για την τεχνητή νοημοσύνη στο εργασιακό περιβάλλον, το 81% των τεχνολογικών ηγετών δηλώνει ότι οι εταιρείες τους βρίσκονται ακόμη σε δοκιμαστικά ή πιλοτικά στάδια υιοθέτησης της AI, ενώ μόλις το 10% την έχει πλήρως ενσωματώσει σε όλες τις λειτουργίες. Αυτό το κενό αφήνει πολλούς εργαζόμενους να νιώθουν αναξιοποίητοι, υποτιμημένοι και ανεπαρκώς υποστηριζόμενοι.
Αυξάνεται η εμπιστοσύνη… αλλά και το άγχος
Όπως αποτυπώνουν τα στοιχεία, ο συνολικός Δείκτης Εμπιστοσύνης φτάνει το 68%, αυξημένος κατά 1 μονάδα από το 67% του προηγούμενου έτους σε διεθνές επίπεδο:
- Το 82% των εργαζομένων θεωρεί ότι η εργασία του έχει νόημα (αύξηση 2% από το 2024).
- Η εμπιστοσύνη ανέρχεται στο 76% (αύξηση 2 μονάδων).
- Η εργασιακή ικανοποίηση μειώθηκε στο 62% (πτώση 1 μονάδας), δείχνοντας το χάσμα δεξιοτήτων και εμπειρίας.
- Μόνο το 65% νιώθει εργασιακή ασφάλεια για τους επόμενους 6 μήνες (πτώση 6 μονάδων).
- Το 49% βιώνει μέτριο έως υψηλό καθημερινό άγχος, με κορυφαία τα μεσαία στελέχη (82%) και την Gen Z να ακολουθεί (56%).
Οι 3 προκλήσεις που δεν μπορούν να αγνοήσουν οι εργοδότες: Το εργασιακό περιβάλλον αλλάζει, και οι ηγέτες καλούνται να προσαρμοστούν
Άγχος στην εργασία: Όταν το νόημα δεν αρκεί
Αν και το 82% των εργαζομένων δηλώνει ότι βρίσκει νόημα στη δουλειά του, σχεδόν οι μισοί (49%) αντιμετωπίζουν καθημερινό άγχος — ένα φαινόμενο που επιδεινώνεται.
Η Gen Z βιώνει τα υψηλότερα επίπεδα στρες (56%), παρότι αισθάνεται πιο υποστηριγμένη, ενώ τα μεσαία στελέχη είναι εκείνα που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος με ποσοστά άγχους να φτάνουν στο 82%.
Παράλληλα, εργαζόμενοι πρώτης γραμμής παρουσιάζουν τη χαμηλότερη σύνδεση με τις αξίες της εταιρείας, γεγονός που ενισχύει το αίσθημα αποξένωσης. Ακόμα και όσοι είναι σίγουροι για τις δεξιότητές τους, αποχωρούν όταν δεν βλέπουν προοπτικές ανάπτυξης ή νιώθουν ανεπαρκώς υποστηριγμένοι. Η εργασιακή εξουθένωση δεν καλύπτεται από την αίσθηση σκοπού.
Στελέχη στη μέση: Πιέσεις από παντού
Τα μεσαία στελέχη βρίσκονται σε σταυροδρόμι: πιέζονται από πάνω, από κάτω και από το πλάι. Το 34% φοβάται ότι μπορεί να χάσει τη δουλειά του στους επόμενους έξι μήνες λόγω αλλαγών στην εταιρική δομή ή της αυξανόμενης χρήσης τεχνητής νοημοσύνης (AI). Το 77% ανησυχεί για την οικονομική αβεβαιότητα, τις αναδιαρθρώσεις και τις επιπτώσεις της ΤΝ.
Παρά την αύξηση της εμπιστοσύνης προς την ηγεσία (+4% από το 2024), τα μεσαία στελέχη καλούνται να υποστηρίξουν τους άλλους, την ώρα που και τα ίδια βιώνουν αβεβαιότητα. Ιδιαίτερα οι Millennials σημειώνουν τη μεγαλύτερη μείωση στην εργασιακή ικανοποίηση (-11%), με τις γυναίκες αυτής της γενιάς να επηρεάζονται περισσότερο.
Αξιοσημείωτο είναι και το χάσμα ανάμεσα στα μοντέλα εργασίας: οι εργαζόμενοι με φυσική παρουσία έχουν μικρότερη πρόθεση παραίτησης (63%) συγκριτικά με τους απομακρυσμένους (43%), αλλά δηλώνουν χαμηλότερα επίπεδα ευημερίας και υψηλότερο άγχος. Η έλλειψη ευελιξίας εγκλωβίζει ανθρώπους σε ρόλους που δεν τους ταιριάζουν.
Ανάπτυξη & Εκπαίδευση: Παράγοντες εμπιστοσύνης
Η παροχή ευκαιριών ανάπτυξης αποτελεί σήμερα βασικό παράγοντα εμπιστοσύνης και παραμονής στην εργασία. Όσοι δηλώνουν ότι έχουν δυνατότητες εξέλιξης εμφανίζουν εμπιστοσύνη σε ποσοστό 77% (+4 μονάδες από το 2024), ενώ όσοι διαθέτουν σαφή επαγγελματική πορεία δηλώνουν ικανοποίηση σε ποσοστό 62%.
Το υβριδικό μοντέλο εργασίας αναδεικνύεται το πιο ισορροπημένο, με θετικά αποτελέσματα σε όλους τους δείκτες ευημερίας και εμπιστοσύνης. Ωστόσο, δεν αρκεί απλώς να προσφέρονται ευκαιρίες εκπαίδευσης — έχει σημασία το περιεχόμενο και η ποιότητά τους.
Παρότι ένας στους τρεις εργοδότες αναγνωρίζει ότι η ΤΝ δεν μπορεί να αντικαταστήσει κρίσιμες ανθρώπινες δεξιότητες όπως η ηθική κρίση (33%), η εξυπηρέτηση πελατών (31%) και η διοίκηση ομάδων (30%), πολλοί δυσκολεύονται να παρέχουν στοχευμένη εκπαίδευση. Κι όμως, για τους εργαζόμενους η ενσωμάτωση της τεχνητής νοημοσύνης αποτελεί πλέον βασική προσδοκία.