Διαβάζοντας ανατρέχουμε σε μια πορεία που δεν είναι απλώς μια γραμμική εξέλιξη ενός σημαντικού brand αλλά μια ιστορία ιχνηλάτησης της ελευθερίας και της θηλυκότητας αλλά και ενός οράματος από τη γυναικεία ματιά που άλλαξε τον τρόπο που ντυνόμαστε.
Μια ιστορία που απέδρασε από τα αυστηρά ατελιέ της υψηλής ραπτικής και βρήκε τη ζωντάνια και την ανεμελιά της στα ζεστά, πολύβουα καφέ του Παρισιού ανάμεσα στη μυρωδιά των espresso και τη δύναμη των αυθεντικών στιγμών.
Η γέννηση του «luxury prêt-à-porter»
Για να ξεκινήσουμε την ιστορία μας πρέπει να βρεθούμε στο Παρίσι του 1950 όταν η μόδα έμοιαζε με μια άτεγκτη, αυστηρή υπόθεση. Η Haute Couture (Υψηλή Ραπτική) κυριαρχούσε με τα ακριβά, κατά παραγγελία ρούχα να απαιτούν εξαντλητικές πρόβες και να είναι προσβάσιμα ουσιαστικά σχεδόν αποκλειστικά στις ομάδες ανθρώπων που ανήκαν στις λεγόμενες ελίτ της εποχής.
Τότε εμφανίστηκε η Gaby Aghion. Γεννημένη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1921, η Aghion υπήρξε μια κοσμοπολίτισσα, μια διανοούμενη που ζούσε τον παλμό της μποέμικης ατμόσφαιρας του Saint-Germain-des-Prés και απεχθανόταν την “ηλικιωμένη” δυσκαμψία της επίσημης μόδας.
Και έτσι ξεκίνησε να ονειρεύεται πως θα μπορούσε να “ντύσει” διαφορετικά τον κόσμο και την καθημερινότητα με ρούχα έτοιμα, χωρίς καρφίτσες αλλά και χωρίς κανένα συμβιβασμό στην πολυτελή τους αίσθηση και την κομψότητα.
Δημιούργησε λοιπόν ρούχα prêt-à-porter, ελαφριά, αέρινα και άνετα που η ίδια ήταν η πρώτη που τόλμησε να ονομάσει «luxury prêt-à-porter». Το 1952, μαζί με τον συνεργάτη της, Jacques Lenoir, ίδρυσαν τον οίκο Chloé με το όνομα του να αποτελεί ουσιαστικά δάνειο από μια καλή της φίλη, την Chloé Huismans, την οποία θεωρούσε την επιτομή της ανεπιτήδευτης θηλυκότητας που ήθελε να εκφράσει ο οίκος.
Και για να κάνουμε εικόνα αυτή την τολμηρή, θερμή μα και πιο εγκάρδια εκκίνηση στο χώρο της μόδας αρκεί να φανταστούμε το θρυλικό Café de Flore, το οποίο επέλεξε η Gaby Aghion για την παρουσίαση της πρώτης της συλλογής το 1956, περιτριγυρισμένο όχι από άκαμπτα φορέματα αλλά αέρινες μεταξωτές φλοραλ φούστες που απελευθέρωσαν την κίνηση της γυναίκας και μια αισθητική που αποζητά ανεμελιά, ρομαντισμό και αυθεντικότητα.
Η χρυσή εποχή του Karl Lagerfeld
Και ήταν το 1966 όταν η Aghion, προσέλαβε έναν νεαρό, ακόμα άγνωστο σχεδιαστή που έμελλε όμως να γράψει ιστορία αλλά και να συνδεθεί άρρηκτα με εκείνη του οίκου Chloé. Ο Karl Lagerfeld στην πρώτη του μεγάλη θητεία από το 1966 έως το 1983, εκτόξευσε τη φήμη της Chloé, καθιστώντας την ένα από τα πιο εμβληματικά brands της δεκαετίας του ’70.
Ο Lagerfeld διατήρησε τον ρομαντισμό της Aghion, προσθέτοντας στοιχεία παιχνιδιάρικου, σικ μοντερνισμού, τεράστια γυαλιά ηλίου, μακριές, ρευστές τουνίκ με περίτεχνες δαντέλες, φαρδιές παντελόνες και μεταξωτά πουκάμισα με φιόγκους, που κατάφερναν να συνδυάζουν επιδέξια την μποέμ αισθητική με τη haute couture αλλά και να φορεθούν από προσωπικότητες όπως η Jackie Kennedy, η Brigitte Bardot και η Grace Kelly.
“It-Bags”, “It-Girls” και η δυναμική εισαγωγή στη νέα χιλιετία
Ενώ μετά την αποχώρηση του Lagerfeld, μια νέα εποχή για τον οίκο Chloé ξεκίνησε το 1997 όταν η Stella McCartney, μόλις 25 ετών, ανέλαβε τη δημιουργική του διεύθυνση, φέρνοντας έναν αέρα πιο ατίθασης θηλυκότητας. Και το 2001 τη διαδέχτηκε η φίλη της, Phoebe Philo,η οποία υπήρξε υπεύθυνη για μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του οίκου, τη δημιουργία μια από τις πρώτες “It-Bag”της σύγχρονης μόδας.
Η τσάντα Paddington, ένα τεράστιο, δερμάτινο, φαινομενικά ατημέλητο τσαντάκι με ένα ογκώδες μεταλλικό λουκέτο, έγινε κυριολεκτικά ανάρπαστη. Οι λίστες αναμονής ήταν ατελείωτες καθώς η Paddington έγινε ένα σύμβολο συνδεδεμένο με την ανέμελη, κομψή γυναίκα που ξύπνησε μαζί με τη νέα χιλιετία. Η Philo έδωσε στον οίκο οικονομική ώθηση και καθιέρωσε τη Chloé ως τον οίκο των σύγχρονων “It-Girls”.
Η κληρονομιά της Chloe στo σήμερα
Από την Clare Waight Keller μέχρι την Chemena Kamali, η Chloé συνεχίζει να τιμά το αρχικό όραμα της Gaby Aghion παραμένοντας πιστή στην ελευθερία στην κίνηση, την ανεπιτήδευτη θηλυκότητα και την ποιότητα που δεν προϋποθέτει την αυστηρότητα.
Ο οίκος Chloé δεν έντυσε απλώς τις γυναίκες, τις απελευθέρωσε από διάφορες συμβάσεις και περιορισμούς του παρελθόντος. Ήταν η Gaby Aghion έδειξε ότι η πολυτέλεια δεν κρύβεται μόνο στα άκαμπτα, χειροποίητα φορέματα, αλλά και στη δύναμη μιας γυναίκας να είναι ο εαυτός της, φορώντας κάτι απλό, όμορφο και άνετο.