Κοιτάζοντας τη συλλογή μου με chopsticks από διάφορα εστιατόρια που έχω επισκεφθεί και τα έχω επιμελώς τοποθετήσει σε ένα παλιό κινέζικο βάζο της γιαγιάς μου, αποφάσισα απλά να μάθω και η παρακάτω λίστα άτυπων κανόνων με έκανε απλά να κοκκινίσω.
Στο δία ταύτα, οι συγκεκριμένοι άγραφοι κανόνες, ας τους πούμε, δεν έχουν καθόλου να κάνουν με το επιδείξει κανείς τις γνώσεις ή τους καλούς του τρόπους και αυτό είναι που μου αρέσει. Έχει να κάνει με τη γνωριμία με μια τόσο ενδιαφέρουσα και τόσο διαφορετική παράδοση και κουλτούρα από την δική μας που συνδέεται με την λεπτότητα και τον σεβασμό προς τους άλλους αλλά και το ίδιο το φαγητό.
Μια λίστα με κινήσεις… που δεν πρέπει να γίνουν
Για τη ιστορία τα πρώτα chopsticks εμφανίστηκαν στην Κίνα πριν από περίπου τέσσερις χιλιάδες χρόνια και εξελίχθηκαν με επιρροές από τη βουδιστική αποφυγή των μαχαιριών στο τραπέζι. Από τον 7ο αιώνα, η Ιαπωνία τους έδωσε την σημερινή τους μορφή τα φυσικά υλικά και τον τρόπο χρήσης.
Στην ιαπωνική κουλτούρα, ο τρόπος που κρατά κανείς και κινεί τα chopsticks θέλει ηρεμία, αθόρυβες και λεπτές κινήσεις, προσοχή και σεβασμό. Ακριβώς το ανάποδο λοιπόν από την επιδεικτικότητα γνώσεων ή τρόπων που προαναφέραμε. Αν κινείστε στο ίδιο μήκος κύματος λοιπόν…
Αρχικά δεν χρησιμοποιούμε τα chopsticks σαν εκλεπτυσμένο καλαμάκι για να ανακατέψουμε το φαγητό μας έστω και ασυναίσθητα, πόσω μάλλον για να ψαρέψουμε μετά κόπου, τα καλύτερα κομμάτια του, για να τα καταναλώσουμε πρώτα. Επιλέγουμε απλά αυτό που πρώτα βλέπουμε με καλή πίστη και διάθεση για το μοίρασμα του φαγητού.
Συνεχίζουμε με το να μην τα χρησιμοποιούμε σαν αόρατα βέλη για να πετύχουμε το ιδανικότερο κομμάτι σε μια κοινή πιατέλα, μια κίνηση που μας τοποθετεί απευθείας απέναντι και μας βάσει σε μια κίνηση”ανταγωνισμού” με τους συνδαιτυμόνες μας.
Επιπλέον δεν δείχουμε ανθρώπους ή πράγματα με τα chopsticks κάτι το προφανώς αγενές που ορισμένοι συχνά το παραβλέπουν κάνοντας το με το πιρούνι τους.
Γενικότερα όταν μιλάμε αφήνουμε τα chopsticks μας απαλά στο τραπέζι αποφεύγοντας τις έντονες και άχαρες κινήσεις καθώς τα κινούμε σαν άλλος μαέστρος της συζήτησης.
Άλλος ένας κανόνας και άλλη μια κίνηση που σίγουρα μοιάζει επιθετική έστω και αν απλά υποδηλώνει αδημονία είναι το να καρφώνουμε το φαγητό μας με τα chopsticks ενώ κανονικά μπορούμε να τα τοποθετήσουμε παράλληλα στο chopstick rest ή στην άκρη του πιάτου ή του μπολ μας ή να τα χρησιμοποιήσουμε σαν τσιμπίδα.
Και ως μια τελευταία διευκρίνιση να πούμε ότι δεν πρέπει να αφήνουμε τα chopsticks σταυρωμένα αλλά αντιθέτως να ακουμπάμε επιμελημένα παράλληλα σε μια ευθεία και με προσοχή αλλά και φυσικά να μη σερβίρουμε με τα δικά μας chopsticks πιάτα άλλων παρά μόνο με τα σκεύη σερβιρίσματος.
Σα να λέμε ανάμεσα στα αυτονόητα και τα βασικά ως τις ασκήσεις ηρεμίας μια ευθεία δρόμος, ίσως και η νοητή των chopsticks που γνωρίζοντας πλέον λίγα περισσότερα ίσως και να κάνει τα γευστικά μας ταξίδια λιγάκι ακόμα πιο πλούσια και απολαυστικά.